Ambacht is geen luxe, maar noodzaak – en het staat om de hoek
Het is nog donker buiten. Terwijl jij je nog eens omdraait onder je warme dekbed, brandt bij de bakker al het licht. In de stilte van de vroege ochtend wordt deeg gekneed, niet door een machine, maar door handen die dit al jaren doen. Liefdevol, met routine, en een tikje koppigheid – zoals het hoort. Dát is de wereld van de ambachtelijke verswinkel. En daar mogen we best wat trotser op zijn.
Maar wist je dat inmiddels nog maar 15% van de mensen hun brood koopt bij de ambachtelijke bakker? Vijftien procent! Dat is toch treurig weinig voor iets wat zó goed ruikt, zó lekker smaakt en zó vol vakmanschap zit?
Wat mij betreft zijn speciaalzaken de pareltjes van de winkelstraat. Je moet er toch niet aan denken dat we over 10 of 20 jaar alleen nog maar uniforme ketens hebben? Overal dezelfde broodjes, dezelfde kazen, dezelfde saaie plastic glimlach aan de kassa. Geen geur van versgebakken brood, geen praatje met de groenteboer, geen persoonlijke tips van de slager.
We leven in een tijd waarin alles snel moet. Een pakketje binnen tien minuten? Kan geregeld worden. Maar een goed stuk kaas, gerijpt op smaak en niet op snelheid? Die moet je nog altijd gewoon halen bij de kaasboer. Of wat dacht je van de slager die snijdt, marineert, en weet van welk dier jouw stukje vlees komt?
De ambachtelijke verswinkel is het laatste bastion van smaak, aandacht en vakmanschap. En, eerlijk is eerlijk: het is ook de plek waar je nog een écht praatje krijgt in plaats van een scannerpiep. Toch dreigt deze wereld langzaam te verdwijnen. Niet omdat het ambacht uitsterft – verre van – maar omdat we zijn vergeten hoeveel waarde het heeft.
Neem nou de bloemist op de hoek. Niet alleen een kunstenaar met bloemen, maar ook een luisterend oor voor een buurtbewoner met liefdesverdriet. Of de groenteboer, die precies weet welke aardappelen het lekkerst zijn voor stamppot, en die jou – zonder erom te vragen – het recept van z’n oma erbij geeft.
Ze werken hard. Héél hard. Vaak zes of zeven dagen per week, lange dagen, weinig vrije tijd. Niet omdat ze gek zijn, maar omdat ze geloven in hun vak. Omdat ze iets moois willen maken. Iets echts. Iets dat smaakt naar moeite.
En dat verdient steun. Niet alleen met mooie woorden, maar ook met daden. Dus de volgende keer dat je twijfelt tussen supermarkt of ambachtelijke verswinkel, weet dan: daar in die winkel staat iemand die vroeg is opgestaan, z’n hart in zijn werk legt, en jou écht iets goeds meegeeft.
Ambacht is geen trend. Het is een levenshouding. En bij Vers Voor Vandaag geloven we dat het ambacht een eerlijke kans verdient. En als we minder verspillen, kunnen we meer genieten – en dat begint bij waardering voor het vak.
Dus hulde aan de vroege vogels, de deegkneed-koningen, de groentesorteer-vrouwen, de visfileer-helden. Zij zijn de smaakmakers van onze buurt. En zij zijn de reden dat ‘vers’ nog echt iets betekent.
Wil je weten hoe wij samen met deze ambachtshelden voedselverspilling tegengaan? Lees dan meer op onze blogpagina.
Joep Gommans, Vers Voor Vandaag
Verspil minder, geniet meer – en koop eens wat vaker bij je lokale ambachtelijke verswinkel.